آقای چاه پتانسیل

درمورد سوباده نوشته بودم.یه آدمی‌که ندیدمش و فقط تو توییتر دیدمش و مقاله تو نیچر چاپ کرده و مقاله‌شون رو جلد نیچر رفته و اینا.کارش دیتا ساینسه و حالا اینکه چرا به قول معروف فالوش کردم و اینا چون یجورایی انگیزه میداد بهم با اینکه خیلی شروور میگه و اینکه فوتبال دوست داره و طرفدار منچستره که میشه تیمی‌که دشمن خونی ما یعنی لیورپوله.حالا بگذریم،داشت درمورد بیگ دیتا حرف میزد،تو لایوی که با پیمان یزدانی داشت.امروز احساس میکردم دیتای دوروورم خیلی زیاد شده.در واقع دیشب یعنی،هی دیتا هی دیتا فلان فلان شد بیسار بیسار شد و...خیل خب باشه بابا.توییتر رو دی‌اکتیو کردم که دقیقا نمیدونم یعنی چی.خیلی چیز چندشیه.تلگرام رو اگه پیام از جاهای میوت نشده داشته باشم فقط باز میکنم و درس هم کم میخونم.مامانم میگه تو از ابتداییت هم درس کم میخوندی خب یکم بیشتر بخون بچه نمره‌ات بهتر بشه.حقیقت اینه که نمیتونم.یادمه یه بار محمدصادق هم همینو گفت.گفت من نمیتونم بیشتر از بیست دقیقه نیم ساعت درس بخونم یا کار انجام بدم بعدش تمرکز ندارم دیگه.امروز دو ساعت درس خوندم و تمام،دیگه هیچی.شایدم سندرم امتحانه،نمیدونم.